Smutno mi, chociaż nie wiem dlaczego….
23 lutego Światowy Dzień Walki z Depresją
Fot. http://psychiatria-dziecieca.pl/leczenie-dzieci/depresja
Każdemu z nas czasem jest smutno. Przyczyny bywają różne. Bywa też, że smutek pojawia się bez powodu. Po prostu czujemy przygnębienie nie wiedząc dlaczego. Smutek to jedna z podstawowych emocji, która towarzyszy człowiekowi. Natomiast organizm rozpoznając taki stan broni się przed nim. Dla równowagi, staramy się zapewnić sobie odrobinę radości. Problem pojawia się wtedy, gdy zaczynamy odczuwać tylko smutek i lęk, a inne pozytywne emocje pojawiają się rzadko albo w ogóle przestają dla nas istnieć. To są sygnały, że z naszym stanem emocjonalnym nie dzieje się najlepiej i możemy mieć do czynienia z depresją.
Fot.
Co to jest depresja i jak ją rozpoznać?
Depresję można podzielić na trzy etapy. W początkowej fazie jest ciężka do rozpoznania. Ponieważ podobna jest do zmęczenia, braku chęci do podejmowania aktywności, które wcześniej sprawiały przyjemność, braku energii do odrabiania lekcji, posprzątania własnego biurka. Ciągłe zmęczenie skłania młodych ludzi do częstego wylegiwania się w łóżku i np. oglądania telewizji bądź przeglądania portali społecznościowych. Niestety ten początkowy etap rozwoju depresji mylony jest po prostu z lenistwem. W takim razie jak odróżnić depresję od typowego lenistwa? Otóż organizm wysyła nam sygnały w postaci trudności w zapamiętywaniu, w uczeniu się, braku koncentracji uwagi, a nierzadko wręcz odwrotnie w postaci nadmiernego rozdrażnienia. Tutaj psychologowie zwracają uwagę, że u chłopców, mężczyzn depresja częściej przybiera formę zwiększonej drażliwości, pobudzenia, a nawet niekontrolowanej złości. Natomiast dziewczynki i młode kobiety w takiej sytuacji najczęściej reagują wycofaniem, smutkiem oraz nadwrażliwością i niekontrolowaną reakcją (np. płaczem) na skierowane do nich słowa czy gesty.
Po niespełna kilku tygodniach utrzymujących się pierwszych symptomów depresji, przechodzi ona w etap drugi - depresji umiarkowanej. To znaczy nasila się stan braku chęci do podejmowania jakichkolwiek działań związanych z życiem codziennym. Osoba taka zaczyna nie wywiązywać się z podstawowych obowiązków w stosunku do innych jak i siebie. Bardzo często występują zaniedbania w sferze higieny osobistej. To znaczy osobie cierpiącej na depresję nie chce się uczesać włosów, umyć zębów. Jest również coraz bardziej smutna i przygnębiona. Taki stan utrzymuje się przez całe dnie, tygodnie, a nawet dłużej. I niestety nie ma takiej rzeczy zewnętrznej, która zdołałaby podnieść takiego człowieka energetycznie. Wszystko co wcześniej cieszyło, interesowało, dodawało energii, np. hobby, czytanie książek, oglądanie ulubionych seriali przestaje być dla takiej osoby atrakcyjne. Mogą również pojawić się w tej fazie depresji negatywne myśli, dotyczące siebie, innych osób, otaczającego świata. Postrzeganie własnej osoby pisze się w ciemnych barwach. Towarzyszy temu poczucie słabości, nieporadności, a także odrzucenia. Brak poczucia własnej wartości oraz nieracjonalne poczucie winy stanowi duży problem na tym etapie depresji. Powoduje ciągłą gonitwę myśli, stałe napięcie w ciele. Pojawiają się stany lękowe, które nasilają się przed snem. Mogą pojawić się problemy z zaśnięciem. Bywa również zupełnie w drugą stronę, nadmierna senność, nawet w ciągu dnia oraz problemy z wybudzaniem się. Drugi etap depresji, czyli umiarkowany można szybciej zauważyć, ponieważ osoba dotknięta depresją w tej fazie zachowuje się zupełnie inaczej niż dotychczas. Niepokojące jest również to, że taka osoba miewa nierzadko destrukcyjne myśli i bez odpowiedniej pomocy może zrobić sobie krzywdę. Kolejnym stopniem depresji jest etap ciężki, w którym człowiek trafia do szpitala i tam musi uzyskać odpowiednią pomoc. Na tym etapie nawet najprostsze czynności są nie do wykonania, a osoba cierpiąca na depresję traci kontakt z otaczającym ją światem.
Gdzie szukać pomocy?
Osobą, która może zdiagnozować depresję jest lekarz psychiatra, natomiast po pomoc możemy zwrócić się do wielu osób z naszego otoczenia. W szkole może to być pedagog szkolny, wychowawca, nauczyciel. Możemy o swoich lękach, problemach porozmawiać z kimś z rodziny: mamą, tatą, rodzeństwem. Przyjaciele też są dobrymi słuchaczami, którzy mogą udzielić nam wsparcia. Ważne, aby z problemem nie pozostać samemu.
Jeśli chcemy zostać zupełnie anonimowi możemy skorzystać z bezpłatnej infolinii
TELEFONU ZAUFANIA: tel. 800 080 222
(czynne całodobowo)
Oraz z oferty „Forum Przeciw Depresji” która zachęca do skorzystania z bezpłatnego wsparcia telefonicznego. Od 22 do 26 lutego br. w godz. 17:00-19:00 będzie działał Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji. Pod numerem 22 594 91 00 pomocy udzieli lekarz psychiatra. Podczas rozmowy specjalista może pomóc choremu na depresję lub osobom, które podejrzewają depresję u kogoś bliskiego, w rozpoznaniu i nazwaniu problemu, a także szukaniu oparcia w najbliższym otoczeniu.
Artykuł powstał na podstawie wypowiedzi specjalistów, psychologów - multieducatio.pl - „Zanim pojawią się problemy – profilaktyka uniwersalna”.
Pedagog szkolny
Katarzyna Jaskowska